"Milei's plan creëert een ernstig probleem": Martín Guzmán waarschuwt hard voor economisch programma

Martín Guzmán keerde terug met kritiek op de economische koers van de regering. In een uitgebreid interview legde de voormalige minister van Economie uit waarom hij denkt dat de bezuinigingsmaatregelen van Javier Milei "productieve schade" en "een toekomstige crisis" veroorzaken. Hij sprak ook over zijn vertrek uit het Frente de Todos (Front van Allen), zijn banden met paus Franciscus en het rapport dat hij samen met Joseph Stiglitz opstelde om het wereldwijde schuldensysteem te hervormen.

Tijdens zijn bezoek aan de Club van Parijs presenteerde Guzmán het "Jubileumrapport", een rapport in opdracht van paus Franciscus dat de verwoestende impact van schulden op lage- en middeninkomenslanden aan de kaak stelt. Het rapport, opgesteld in samenwerking met Nobelprijswinnaar voor Economie Stiglitz en een internationale commissie, stelt een structurele hervorming van het wereldwijde financiële systeem voor. " Er wonen meer dan 2 miljard mensen in landen die meer uitgeven aan schulden dan aan onderwijs of gezondheidszorg ", aldus Guzmán.

Gevraagd naar de impact van Milei 's maatregelen, erkende hij dat " het definiëren van inflatie als hoofddoel juist was ", maar waarschuwde dat de manier waarop de aanpassing werd uitgevoerd "aanzienlijke schade aan de productie" veroorzaakte. "Er broeit nu een ernstig probleem voor de toekomst", stelde hij.

Guzmán was bot toen hij verwees naar de nieuwe lening van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), die de regering niet als schuld beschouwt: " Dat is onjuist. Het is een toename van de netto staatsschuld. Als de reserves worden opgebruikt, blijft de schuld bestaan ​​en zijn de reserves verdwenen", legde hij uit. Hij waarschuwde ook dat er operaties worden uitgevoerd om "reserves te huren", wat verdere schuld impliceert.

Over de werkgelegenheidssituatie merkte hij op dat "de werkloosheid 7,8% heeft bereikt en nog steeds stijgt". Hij gaf aan dat meer mensen op zoek zijn naar werk omdat hun inkomen onvoldoende is, en hij hekelde dat de banen die worden gecreëerd informeel zijn en van mindere kwaliteit dan de banen die worden vernietigd.

Over zijn tijd bij het ministerie van Economie benadrukte Guzmán dat de schuldsanering in 2020 cruciaal was, maar erkende dat interne verdeeldheid het onmogelijk maakte om door te gaan. "Het was het meest pijnlijke moment. We verloren volledig de hoop om het land vooruit te helpen", bekende hij.

Bij het beoordelen van de resultaten van Milei's plan benadrukte hij de daling van de inflatie, maar hij stelde dat dit geen structurele oplossing is: " Wat we vandaag de dag zien, zijn bepaalde niveaus van stabiliteit zonder welvaart en de opeenstapeling van andere problemen die het land er uiteindelijk van zullen weerhouden een pad van duurzame armoedebestrijding te bewandelen ."

Volgens de voormalige functionaris stroomt het kapitaal dat vandaag de dag naar Argentinië stroomt alleen maar dankzij de steun van het IMF: "Niemand gelooft dat deze regering de economie structureel heeft gestabiliseerd." Hij waarschuwde ook voor het gebrek aan regelgeving rond speculatieve kapitaalbewegingen, zoals die bestonden tijdens de regering van Macri: " Dat soort kapitaalinstroom is in 2018 al mislukt. "

Het rapport dat hij aan de Club van Parijs presenteerde, stelt onder andere voor om het debat over kapitaalcontroles nieuw leven in te blazen en zo de toetreding van speculatieve fondsen te ontmoedigen. " Het doel is ervoor te zorgen dat landen investeringen op de middellange en lange termijn ontvangen die bijdragen aan de ontwikkeling ", legde hij uit.

Guzmán stelde dat het "Jubileumrapport" deel uitmaakt van de nalatenschap van paus Franciscus en een snellere oplossing beoogt voor de schuldencrisis in Afrika, Latijns-Amerika en Azië. "Dit is niet alleen een probleem voor arme landen. Ook middeninkomenslanden hebben het vandaag de dag moeilijk", benadrukte hij.

De voormalige minister sloot af met een kritische maar hoopvolle blik: " Ik ben zeer optimistisch over wat Argentinië de komende decennia kan bereiken. Maar daarvoor is iets anders nodig: stabiliteit met ontwikkeling, niet met aanpassing ."